صدای نهاوند:

آیین یادبود زنده‌یاد دکتر ولی‌الله ظفری نهاوندی دوشنبه (۱۰ اسفند۹۴) در تالار قیصر امین‌پور دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد.

به گزارش صدای نهاوند،  دکتر نصرالله امامی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، در این آیین گفت: سخن گفتن درباره استاد ارجمند و فاضلی که نزدیک به ۴۰ سال افتخار آشنایی و همکاری با او را داشته‌ام نیازمند مجال و فرصت بیشتری است. صحبت‌های من بیشتر برای شناخت جایگاه علمی و فضایل استاد است.

وی افزود: او از دانش آموختگان نسل سوم دانشگاه تهران بود. در سال ۱۳۱۳ که دانشگاه تهران افتتاح شد از همان زمان رشته ادبیات فارسی در آن دایر بود. دانشجویان و استادان نسل دوم استادان ما بودند. از جمله دکتر محمد معین، دکتر ذبیح‌الله صفا، دکتر حسین خطیبی و عده‌ای دیگر از مشاهیر علم و ادب این مرز و بوم و ما نیز از آخرین افراد نسل سوم و فارغ‌التحصیلان دانشکده ادبیات تهران بودیم.

امامی بیان کرد: دکتر ظفری در سال ۱۳۵۷ به دانشکده ادبیات آمد و زمانی همکاری با این دانشگاه را آغاز کرد که پختگی او در حد اعلا بود و فعالیت پژوهشی عملی قابل توجه و کارهای پژوهشی بسیاری داشت که بسیاری از آن‌ها در مجموعه فعالیت‌هایشان ثبت نشده است.

این استاد زبان و ادبیات فارسی اظهار داشت: سال ۱۳۵۵ در شورای عالی فرهنگ و هنر به عنوان ویراستار فعالیت می‌کردم که در خدمت دکتر ذبیح‌الله صفا و دکتر سیروس شمیسا روی دانش‌نامه‌ایی در محل خاصی کنار هم کار می‌کردیم. آن‌ها مدخل‌ها را می‌نوشتند و من هم ویراستار بودم و آشنایی ما پیش از آمدن به دانشگاه آغاز شده بود.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: دکتر ظفری معاون آموزشی دانشکده بود که دروس حساسی را تدریس می‌کرد. ظفری با دانشجویان رابطه‌ای صمیمی داشت. چیزی را درونش پنهان نمی‌کرد و این نشان پاک دلی استاد بود. سفرهای زیادی با او داشتم. متجاوز از صد سفر کوتاه و بلند و روزهای زیادی در زیر یک سقف بودیم و سر یک سفره نشستیم. اما هیچ‌گاه نکته‌ای از ایشان به دل نگرفتم و اگر هر قصوری داشتم به من می‌گفتند.

وی اظهار کرد: هرگز به خودم اجازه نمی‌دادم پایم را از گلیم ادب در مقابل این استاد ارجمند فراتر بگذارم و حرمت استاد را مراعات می‌کردم. در بسیاری از موارد اگر در درک شعری مشکل پیدا می‌کردم از اولین کسی که درخواست کمک می‌کردم دکتر ظفری بود.

سپس دکتر حسن فروغی، استاد زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه شهید چمران اهواز، نیز اظهار داشت: با حضور استادانی چون ظفری گروه فرانسه از مرگ اساتیدش ضربه بزرگی نخورد. خاطرات بسیاری با ایشان دارم. از نظر شخصیتی پاک سرشت بودند. آدم وقتی پشت میز قرار می‌گیرد اگر سالم و درست کار کند ارزشمند است.

وی افزود: توفیق اجباری شامل حال‌شان شده بود که همیشه به تدریس بپردازند و پاک‌سرشتی خود را تا آخر حفظ کنند. من بیشتر وقت‌ها در دانشکده سه‌گوش (ادبیات) در کنار او می‌نشستم. او یکی از شیرین‌گویان جلسه بود و خستگی کلاس را از تن ما به درمی‌کرد.

در ادامه دکتر محمدعلی فیروزی، استاد دانشگاه شهید چمران اهواز، گفت: سابقه آشنایی من با استاد به سال ۱۳۶۵ برمی‌گردد. من در گروه تاریخ بودم چون آن زمان گروه جغرافیا نداشتیم. او بسیار با محبت بود. وقتی کسی مرا به عنوان فرد جدید به او معرفی کرد و فهمید که من همدانی هستم. گفت: «خب ما همشهری هستیم.»

وی با ذکر چند خاطره توضیح داد: شعری را می‌خواهم بخوانم که هر بار می‌شنوم یاد استاد ظفری می‌افتم. ماه فرو ماند از جمال محمد/ سرو نباشد به اعتدال محمد (سعدی). اولین باری که عید مبعث را در مسجد کوی استادان جشن گرفته بودند چنان این شعر را با حس خوب خواندند که من هر بار این شعر را می‌شنوم یاد استاد ظفری می‌افتم.

عضو هیات علمی گروه جغرافیای دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران اهواز با بیان این که دکتر ظفری افراد زیادی را پرورش داد بیان کرد: وقتی من مدیر آموزش دانشکده شدم او هم معاون آموزشی بود و حضورشان برای ما درس بود. برای دانشجویان دلسوزی می‌کرد و مثل فرزندان خودش از آن‌ها دفاع می‌کرد. امروز در این جلسه احساس‌ می‌کنم دکتر ظفری نمرده است چون یادگارانش هستند. امیدوارم استادان بتوانند راه او را ادامه دهند.

در این آیین همچنین دکتر منوچهر جوکار، عضو هیات علمی و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: ما وظیفه داریم از بزرگان‌مان فیلم و عکس تهیه کنیم. حیف و دریغ که فیلم و عکس زیادی از دکتر ظفری نداریم.

این شاعر با اشاره به پخش فیلم و عکس‌هایی از دکتر ظفری در این مراسم اظهار داشت: در عکس‌هایی که دیدیم بسیاری از خاطرات‌مان زنده شد و افراد زیادی از جمله دکتر خلوصی، دکتر ظفری و… را دیدیم.

او تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های مهم دکتر ظفری صداقت و مهربانی او در تدریس بود. او بسیار استاد بااحساسی بود.

جوکار با اشاره به آثار دکتر ظفری گفت: فهرست کامل مقالات او را نداریم. حدود ۳۷ کتاب در رشته‌های مختلف برای دانشگاه ویرایش کرده است. دکتر ظفری دنباله کتاب “حبسیه” را نیز نوشت که از مهم‌ترین کار‌های او به شمار می‌آید. امیدواریم به چاپ برسد. همچنین اگر کتاب دیگری از او مانده بتوانیم آن را به چاپ برسانیم.

به گزارش خبرنگار ایسنای خوزستان زنده‌یاد ظفری عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و استاد بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی این دانشگاه بود.

از این استاد ادبیات که متولد ۱۳۱۲ نهاوند بود کتابی به نام «متخصر المعانی» به جا مانده است. موضوع این اثر اشراف بر قرآن و معانی آن است.

پیشتر از ظفری کتاب ۲ جلدی «حبسیه در ادب فارسی» شامل از آغاز شعر تا پایان دوره زندیه و از دوره قاجاریه تا انقلاب اسلامی منتشر شده بود.

از این استاد ادبیات مقالاتی نیز با عنوان‌های فرهنگ مستخلص المعانی یا خلاصه مستخلص، فرهنگ مستخلص المعانی یا حل لغات قرآن، حدیقه الشعرای دیوان بیگی، نقدی بر مقاله سیر ادبیات متعهد از آغاز و تضمین شعر در کلیله و دمنه به یادگار مانده است.

ولی‌الله ظفری چندی پیش و در آستانه برگزاری شصتمین سالگرد تأسیس دانشگاه شهید چمران اهواز دار فانی را وداع گفت.