صدای نهاوند:

بارش های اخیر در نهاوند جان دوباره ای به رگ حیاتی و بی رمق این شهرستان داد و موجب احیای دوباره سرابها، چشمه سارها، رودخانه های فصلی و دائمی خشک و بی جان شد.

رودخانه ها و سرابهای خشک و بی رمق نهاوند مدت ها بود که سمفونی گوش نواز شرشر آب را هنگام تلاقی با سنگ های سخت، و در پیچ و خم کوهستان به گوش ساکنان دیار نهاوند نمی رساندند.
پرندگان مهاجر هم آگاه از حال ناخوش سرابها و رودخانه های این دیار، دیگر رنج میزبانی به آنها متحمل نکرده و بدون اطراق مسیر خود را به سمت دیگری کج می کردند.
حال ناخوش رودخانه های نهاوند دل آسمان را به درد آورد و آسمان برای همدردی با سرابهای کم رونق، اشک هایش جاری شد و نعمت باران را به این سرزمین ارزانی داشت.
حال لبهای تشنه سراب با یار و دوست دیرین خود هم آغوش شده و نجوای این دو حکایت از رنج سراب از دوری با یار مهربان خود دارد .
سراب خوشحال از دیدار دوباره و مشتاق از آگاه کردن دیگران از این وصلت روشن، با صدای توام با غرور و لبخند ، همنوا با آب، شادی خود را به گوش مردمان دیار نهاوند می رسانند.
با جان گرفتن دوباره روخانه ها و سراب های نهاوند، پرندگان مهاجرهم خوشحال از شنیدن این خبر ، میهمان سرابهای زیبا و بکر نهاوند شدند و با رسیدن و قرار گرفتن در حلقه دوستان خود از جمله کشیم، چنگر، مرغابی کوچک و اردک سرسبز به بیان رنج مشقتهای سفر پرداختند.
آنگونه که از آمارها پیداست، ابتدای فصل برگریزان پاییز امسال میزان دبی رودخانه گاماسیاب یک هزار ۳۰۰ لیتر در ثانیه بود که سخاوت آسمان و بارش رحمت الهی، این میزان را به بیش از چهار برابر افزایش داد.
در این میان شوق ‘ملوسان’ قابل توصیف نیست چرا که این رودخانه که بیش از یک دهه حکایت جنب و جوش و سرور و پر آبی خود را با جمع کردن ماهیها و پرندگان زیبا به گرد خود تعریف می کرد چند سالی بود که به علت کم آبی نهیف و لاغر و لاغرتر شده بود و دوستانش هم از گرد او پراکنده شده بودند.
ولی این روخانه که دائمی بودن را نیز در کارنامه خود دارد چند روزی است آب به نسبت زیادی در آن جریان یافته و این امر موجب خوشحالی اهالی حاشیه ملوسان شده، چرا که امید حیات دوباره به این رودخانه بازگشته است.
بیشتر رودخانه های شهرستان نهاوند همانند رگ هایی که به قلب ختم می شوند در قسمتی به هم می پیوندند بگونه ای که در منطقه ‘چشمه ماهی’ می توان ابهت یک رودخانه واقعی را به نظاره نشست.
شاید بتوان گفت نخستین گروهی که لبخند رضایت پس از دیدن رعد و برق و بارش برف و باران بر لبهایشان نشست کشاورزان بودند چراکه رزق و روزی آنها به سخاوت آسمان گره خورده است.
آبزی پروری از دیگر مشاغل رایج اهالی نهاوند است بگونه ای که شهرستان نهاوند را به عنوان یکی از بزرگترین کانون پرورش ماهی کشور می شناسند که احیای این حرفه هم نیازمند آب است.
رودخانه های زیبا که با گذر زمان و کاهش نزولات جوی رنگ و بوی فصلی به خود گرفته اند قسمتی از حوزه آبریز کرخه را تشکیل می دهند.
هم اکنون که دعاها و زمزمه های قلبهای مهربان مادران و پدران به گوش آسمان رسیده و آسمان به بذل و بخشش روی آورده است باید قدر این نعمت گرانبها را دانست و شکر نعمت به جا آورد.
با این وجود برخی افراد ناآگاهانه زباله های خانگی، کشاورزی و فضولات دامی خود را در این منابع با ارزش آبی تخلیه کرده و موجب آلودگی در منابع آبی و محیط زیست می شوند.
همچنین برخی هم بدون مدیریت صحیح، بیش از حد از آبهای زیرزمینی بهره برداری کرده و موجبات تخریب تدریجی آنها را باعث می شوند.
می طلبد با ارج نهادن به داشته های کمیاب و گرانبها قدر نعمتهایی که ایزد لایزال برایمان ارزانی داشته را بدانیم و همه با هم در حفظ منابع و محیط زیست کوشا باشیم چرا که محیط زیست میراث گذشتگان نیست، امانت آیندگان است.

علیرضا جهانگیری