به گزارش پایگاه خبری صدای نهاوند، نماینده اسبق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این آیین با تجلیل از مقام شهدای گروه ابوذر گفت: این گروه در میان همه زندانیان سیاسی و حتی در میان زندانیان مذهبی از ویژگیهای بارزی برخوردار بودند و آن بندگی خدا و حریت و شجاعت آنان بود.
حسین مظفری نژاد که از زندانیان سیاسی قبل از انقلاب است افزود: شهدای گروه ابوذر به زندانیان روحیه می دادند و هنگامی که آنها را برای اعدام می بردند آنها با آرامش می گفتند ما به سوی خدا می رویم.
وی افزود: گروه ابوذر گروهی کربلایی بودند زیرا در آن دوران که خفقان حاکم بود شهادت آنها برای مملکت سرنوشت ساز بود .
وی با گرامیداشت یاد و خاطره شهید محمد طالبیان که معلم این گروه نیز بودند گفت: شهید طالبیان یک عابد ، زاهد و مبارز فهیم بودند که برگردن گروه ابوذر حق دارند زیرا او بود که به اعضای گروه شناخت و آگاهی داد.
مظفری نژاد لزوم الگو قرار دادن این شهدا توسط جوانان را یاد آور شده و افزود: شهرستان نهاوند که از سوابق مبارزاتی و انقلابی درخشانی برخوردار بوده و از همان دوران خفقان ستم شاهی اینگونه جوانان را تقدیم اسلام کرده است.
وی ادامه داد: جوانان این دیار مرام گروه ابوذر را الگوی خود قراردهند ونه تنها برای آنها آیین بزرگداشت برگزار کنند بلکه راه این عزیزان را نیز زنده نگه دارند.
گروه ابوذر متشکل از برخی جوانان مبارز بود که در شهرستان نهاوند فعالیت خود را شروع کردند آنان، تجربه فعالیتهای سیاسی خود را از شرکت در جلسات مذهبی موجود در این شهر آغاز کرده و سپس به فعالیتهای سیاسی که جنبه دفاع از مذهب داشت، روی آوردند. این گروه، در تداوم فعالیت های خود با برخی از روحانیان، از جمله با مرحوم آیت‌الله ربانی شیرازی، مرحوم حجت‌الاسلام موحدی‌ساوجی و مرحوم حجت‌الاسلام فاکرخراسانی ارتباط برقرار کردند و همزمان تحت‌تاثیر اندیشه‌های شهید مطهری و دکتر شریعتی قرار گرفتند.
فعالیتهای دینی و سیاسی این گروه با تشکیل انجمن ضد بهائیت در سال ۱۳۴۹ در نهاوند آغاز شد آنان سپس یک مدرسه اسلامی با نام مهدیه در این شهر تاسیس کرده و در آنجا به تربیت و آموزش جوانان مسلمان پرداختند و برخی عوامل دیگر نیز در شهرستان نهاوند دست‌به‌دست هم دادند تا سرانجام گروه ابوذر شکل گرفت.
بیشتر اعضای گروه ابوذر، دانش‌آموزان دبیرستانی بودند و ارتباط آنها با معلمان مذهبی، به‌ویژه ارتباطشان با محمد طالبیان، در تسریع حرکت مبارزاتی آنها موثر بود. مدرسه، یکی از جایگاههای مهم فعالیتهای این گروه به‌شمارمی رفت .
اعضای این گروه را جمعی از جوانان تشکیل می‌دادند که برای ضربه‌زدن به رژیم پهلوی گردهم آمده بودند درواقع این گروه پس از تجربه فعالیتها و جلسات مذهبی ــ اعتقادی در راستای توسعه و تبلیغ دینی، به این نتیجه رسیدند که تا زمانی‌که وارد مرحله مبارزه مسلحانه با رژیم نشوند، نخواهند توانست اقدام بنیادی و موثری در راستای اضمحلال حاکمیت وقت و زمینه‌سازی برای حکومت آرمانی اسلامی انجام دهند و ازاین‌رو به‌تدریج از نظارت و کنترل محرکان و مبلغان اولیه مذهبی ـ سیاسی خارج شدند و گام در مسیر عملیات مسلحانه گذاشتند و به همین خاطر در اولین اقدام خود برای قدم گذاشتن در مسیر مبارزه مسلحانه بدست آوردن سلاح از طریق عملیات خلع سلاح بود.
انگیزه اصلی عملیات خلع‌سلاح، تهیه سلاح برای گروه بود. آنها راههای مختلفی را برای به‌دست‌آوردن اسلحه پیمودند اما هیچ‌کدام از آنها نتیجه‌ای به‌بار نیاورد آنها سرانجام بدین‌منظور به خلع‌سلاح پاسبان شهربانی قم اقدام کرده اما این عملیات به کشف و دستگیری اعضای آن منجر شد.
عملیات خلع سلاح قم باعث لورفتن گروه شد و تمام اعضای اصلی و هواداران آن در شهر نهاوند دستگیر شدند آمار دقیقی از تعداد بازداشت‌شدگان در دست نیست برخی از آنها تنها برای چندساعت یا چندماه در بازداشت به‌سر بردند. پس از واقعه عملیات قم، به‌مدت یکی دو روز تعداد زیادی در نهاوند بازداشت و از میان آنها، دوازده نفر با مینی‌بوس به ساواک همدان و سپس به تهران اعزام شدند این افراد در تهران، نخست مدتی را در کمیته مشترک ضدخرابکاری بودند و از آنجا به زندان اوین منتقل شدند.
سرانجام در آبان‌ماه ۱۳۵۲، پس از بازجویی‌های مکرر و تکمیل پرونده‌ها، نخستین دادگاه اعضای گروه تشکیل شد. پس از اتمام کار دادگاه، ۶ نفر از اعضای گروه به اعدام و بقیه به زندان محکوم شدند.
سرانجام در روز سی‌ام بهمن ۱۳۵۲ حکم اعدام ۶ نفر اعضای گروه شامل عبد خدارحمی، بهمن منشط، حجت‌الله عبدلی، ماشاالله سیف، روح‌الله سیف و ولی‌الله سیف در پادگان جمشیدیه به‌اجرا در‌آمد و جسد آنها در حاشیه بیابانهای بهشت زهرا به خاک سپرده شد اما با توجه به وصیت آنان برای بازگشت پیکرشان به نهاوند سرانجام با پیگیری نماینده وقت نهاوند در سال ۱۳۸۰ اجساد آنها به نهاوند آورده شد و در باغ بهشت این شهرستان به خاک سپرده شد.
پس از شهادت این گروه رژیم که می دانست در شهرستان افرادی به خونخواهی آنها اقداماتی را انجام خواهند داد دستور به راه اندازی اداره ساواک در نهاوند به عنوان تنها شهر استان داد که بستگان و نزدیکان و سایر اقشار را کنترل کند که نتیجه آن کشف گروه ابوذر ۲ و دستگیری اعضای آن به همراه دهها تن دیگر از جوانان نهاوند بود که بسیاری از اعضای این گروه در زندانها زیر شکنجه قرار گرفته و با پیروزی انقلاب از زندان آزاد شدند ./ایرنا